Gündüzler bir şekilde geçiyor ahh!!! Geceler vicdan ve aklın meydan muharebesine girdiği zindan karası geceler... Uyursam geçiyor da uyuyamadığımda gecede bitmiyor gecenin etkileri. Sabah dinliyorum "bir gece de o inip çıkma"...
O merdivenden sayısız kereler inip
çıktığım geceler bunlar. Gece geçsin diye orta kata çık yat, dön dön dön.. ordan kalk çatıdaki yatak odama
çıkıyorum. Yat. Dön dön... Kalk karanlıkta otur ağla ağla anılar, pişmanlıklar, gelmiş geçmiş
hep kendini suçla suçla. Karanlıkta yatakta ne kadar oturulur ordan kalk. Kimseyi uyandırmamak adına
ışık yakmadan oturup, popomu kaydırarak indiğim merdivenler sonrasında salondan balkona çıkıyorum. Ortalık zifir karanlık gece uzadıkça
uzuyor. Bari biraz balkonda oturayım diye düşünmek üzere iken sivri sineklerin coşkulu bayram
sevinciyle karşılaşıyorum. Gözümüz yollarda kaldı misali ilgi taarruzunda kaldım. Bir ilgi bir ilgi ki
ısırılmadık yerim kalmadı. Bu seneki sineklerde bir tuhaf. Pijama, pantolon demeden şişliyorlar. Velhasılı sabaha kadar volta at ve ağla sabah ezanından sonra yorgunluktan
bitap düş yat…Yatınca da kasılma, vücudumda bir şey geziyor hissi, pire ısırıyormuş hissi
kaşıntı sarıyor. Vücudum bana yokum diyor.
Bütün bunlarla birlikte huzurum yok! Şikayetim yok! Ama açıkçası ben yok oluyorum…
Zaman her şeyin ilacı derler yaşananlar unutulmuyor ama
geçen zamanla durum değerlendirilmesi yapılıyor. Farklı açılardan bakılıyor. Yorumlar ağır basıyor. Yaşananların duygusal boyutu yaşanan anın kendisini geçiyor.
İlk günler sadece ağladım hiç bir şey düşünmeden düşünemeden sadece ağladım. Kafamın içine hava doldu. Başımı balon gibi hissetmeye başladım. Önce
kendimi saldım. Her şeyden vazgeçtim. Şiirlerim başta olmak üzere bana ait şiirlerim fotoğraflarım ve her
şeyi yok etmeye karar verdim
Sonra verdiğim kararı terapistimle konuşma ihtiyacı duydum. Onunla yazışmak iyi geldi ve bana
yatsam da kalksam da yanımda olacağını belirtmesi; benim
kendime farklı açıdan bakmamı sağladı.
Bir hayli düşündükten sonra daha sonraki günlerde toparlanabilmek adına
neler yapabilirim arayışına girdim. Resim yapmayı denedim olmadı. İki resim denedim ikisi de
berbat oldu. Müzik dinledim. İşe yaramadı. Kitap okumaya çalıştım ne konsantre olabildim
ne bir şey anladım. O da işe yaramadı. Yapamadığım şeyler daha çok moralimi bozdu. Sonunda değişik bir şey buldum. Arka fonda uygun olduğunu düşündüğüm bir müzik eşliğinge şiir okumak iyi geldi. Benim için değişik bıkmadığım bir uğraş…
Umarım bu bana daha uzun süre iyi gelecek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder