Denge
durumundan 5.Mevsim yazımda bahsetmiştim. Düşünce ve hislerimi dengede
tutmanın zorluğunu anlatmıştım. Büyük
talihsizlik ki bunu yaşayarak öğrenmekteyim. Uzun bir günden sonra akşam arabadan aceleyle inmeye çalıştım. O sırada yaptığım ters bir hareketle birlikte korkunç bir ağrı hissettim. O gece uyumadım. Ağrı kesicilerle bir iki gün dayandım. Geçmeyince yardım ve destekle aşırı acı hissederek ağlaya ağlaya doktora gittim. Malum
hastane prosedürü önce röntgen sonra MR tabiki bunlar sırasında ben acıdan
öldüm öldüm dirildim. Sonuçta iki kas yırtılmasından dolayı 3 hafta
yatak istirahati ve kuvvetli ağrı kesici...
Bunu
kendimce muhasebesini yaptığım zaman; içimin acelesi ile Bay
P.nin yavaşla
emri karşılaşınca ben dengeyi sağlıyamadım. Şimdi
yürüyemiyorum, yatamıyorum. Korkunç boyutta ağrı veriyor.. Önemli birşey de şu
Parkinson ilaçlarıni kullanırken ağrı kesiciler yasak. Doktorumun izniyle ve kontrolünde kuvvetli bir ağrı kesici ve fizik tedavi eşliğinde
verilen süreyi tamamlamaya çalışıyorum...
Biraz da gülümseteyim ağrılı gecelerimden birinde akşam ilaçlarıma ilaveten yarım da uyku ilacı içip, nasıl olsa uyurum diyordum. Hayalinde iken gecenin ilerleyensaatlerinde kendimi bastonumla birlikte ayakta yürümeye çalışırken buldum. Bir ara durduğumu baston elimde ve ayakta. Gözüm kapalı bir an içim geçti. Rüya görmeye başladım. Güneşli bir yere tatile gitmişiz.. Tam Ohhh ne güzel dediğim anda bir anda kendi kendime kendine gel. Ayakta uyunmaz rüya hiç görülmez diye uyardım.Ne dersinz ? Bu durum pek iç açıcı değil. Şu sırada hatlarım bir hayli karışık aklımdan çıkmayan soruda şu "Ne olacak benim halim"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder