Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba demek istiyorum. Uzun bir ara derken kendimi özel bir proje üzerinde çalışmak üzere programladım. Bu sebepten blog yazılarıma da uğraştığım diğer aktiviteleri de biraz ihmal ettim.
Ah! Bu arada az daha unutuyordum. Hastalandım! Ne olduğunu, nasıl olduğunu anlamadan hastalandım.
Bay P. zaten sinirlerimle oynamayı çok seviyor. Hastalık öncesi ve esnasında iyice beter oldum. Hava güneşli olunca dışarı çıkmak istedim. Evde yalnız olduğum için üstümü yardımsız giyinmem gerekiyordu. Uğraştım, uğraştım, uğraştım...O kadar yoruldum ki ağlamaya başladım. Dışarı çıkma hevesim kayboldu. Bir üşüme gelince hemen yattım. Uzun lafın kısası berbat bir duruma geçiş yaptım. Ayaklarıma ağırlık bağlanmış gibi oldu, uyuştu. Ayaklarımı yerden kaldıramadım. Dilim dolaştı. Müthiş bir paniğe kapıldım. Ağladım. Bu sefer başım ve gözlerimde de ağrı başladı. Vücudumda seyirme hissi de bütün bu olanlara eşlik edince ne yapacağımı şaşırdım. Doktorumun verdiği ilaçları ve doktorumun verdiği ağrı kesıciyi içtim ve yattım. Gece tuvalete bile yardımcımla gittim. Sabah kızım geldi en yakın hastanenin aciline götürdü tansiyon ilacımı içmiş olmama rağmen ölçüldüğünde 18 -10 du. Hala desteksiz yürüyemiyordum. Acile yatırdılar. Malum bir sürü tahlil yaptılar. Serum bitince eve geldik. Ben yine kollardayım.
Bir panik, bir panik…
Böyle kalır mıyım korkusu!
Evde birkaç gün daha bastonla yürüdüm. Baston olarak kayak batonlarından birini kullandım. Tahlil sonuçlarına göre enfeksiyon çıktı. Enfeksiyon Parkinson’un üzerimdeki etkisini artırmış. Meğer nörolojik hastalıklarda enfeksyonlar genel durumu daha da çok etkilermiş. Neyseki son yaptırdığım kültür sonucu temiz çıktı. OH!
Gayretle, zorlayarak bastonu bıraktım. Velhasıl bu sefer atlattım çok şükür... Bir sonraki doktor ziyaretimde çay içmek dileğiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder