Şiir Haplarım

 Kuru topraktaki 

Çiçeğin suyu beklediği gibi,

Haplarımı bekler bedenim

Can suyu almış gibi canlanırım

Umudunu haplarına bağlamış gönlüm

Onlar olmadan yaşayamam ki

Heykel gibi olurum kıpırdayamam ki

Sadece düşünürüm, tatbik edemem

Solmuş, kurumuş otlar gibi.

Bitkiler yaşamak için hava su ister

İnsansa hareket etmek ister

Güç varken gezmek dolaşmak ister

Beni benden alan hem yaşatan

Hem yok eden haplarım.

Onlarsız yaşayamam, ayakta duramam

Onlarsız bir işe yaramam

Kul köle etti, vazgeçilmez kıldı

Beni benden aldı, zalim haplarım.