Yazlıktayım. Bu gün hava soğuk gibi belki de sadece sabah serinliği bilemiyorum. Uyuyorum ama uyku yetmiyor. Turşu gibi kalkıyorum. Bir taraftan da üstüne binen yorgunluk...yorgunluk...
Bu sabah başağrısıyla uyandım. Anlaşılan tansiyonum yükselmiş. Hemen biraz atıştırıp, ilaçlarımı içtim. Dün hayli sıcak olan hava bugün soğuk. Kendimi içeri hapsettim. Ufoyu yaktım. İnşallah hava daha sonra ısınır.
Terapi programımı da artık yaza göre ayarlarız diye düşünüyorum. Seyahatlerden sonra yüzyüze terapi yapamadık. Skype yaptık. Terapiye gidemedim.
Seyahat, tatil moral düzeltmek ve depolamak için harika fakat döndükten sonraki geçmeyen
yorgunluk, konsantre olamamak beni üzüyor. İki şeye üzülüyorum. Birincisi bu durum. İkincisi ise her şeye rağmen yavaş da olsa hastalığımın ilerlemekte olduğu gerçeği.
Yine de pes etmemek lazım. Bilimadamları nitekim gece gündüz çalışıyor. Elbet bir çare bulacaklar. Bunu biraz kendimi sakinleştirmek, biraz da gerçeği yansıttığı için söylüyorum. Pes edersem (edersek) bu çareyi görecek vaktimiz kalmayacağını düşünüyorum. Hayata tutunmak ve elimizdekiyle en iyisini yapmaya çalışmak dışında bir alternatif göremiyorum...ya siz?
Seyahat, tatil moral düzeltmek ve depolamak için harika fakat döndükten sonraki geçmeyen
yorgunluk, konsantre olamamak beni üzüyor. İki şeye üzülüyorum. Birincisi bu durum. İkincisi ise her şeye rağmen yavaş da olsa hastalığımın ilerlemekte olduğu gerçeği.
Yine de pes etmemek lazım. Bilimadamları nitekim gece gündüz çalışıyor. Elbet bir çare bulacaklar. Bunu biraz kendimi sakinleştirmek, biraz da gerçeği yansıttığı için söylüyorum. Pes edersem (edersek) bu çareyi görecek vaktimiz kalmayacağını düşünüyorum. Hayata tutunmak ve elimizdekiyle en iyisini yapmaya çalışmak dışında bir alternatif göremiyorum...ya siz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder