yerinde güzel lezzetli bir yemekten bahsedeceğimi düşünmüştüm. Sonra bakış açımı genişletince keyfimce, sine sine, tad alarak yaptığım her hareketin bana ağız tadı verdiğini fark ettim. Burada bir hastalık öncesi sonrası durumu bir mukayese söz konusu değil. Bunun egzantrik tarafı, ağız tadıyla hareket etmek beni çok sevindirmesine rağmen etrafımdakilere tuhaf gelmesi. Mesela bir hafta yalnız desteksiz kendimle başbaşa kalarak herşeyimi kendim yapıp idare ederek, zorla, kimi zaman dakikalarca uğraşarak yaptığım yapabildiğim şeyler beni çok mutlu etti.
En yapamadığım şey malum çorap giyebilmek. Evdeyken giymedim. Fakat kaloriferler yanmadığı için çok üşüyünce mecbur kaldım. Uğraştım da uğraştım. Meğer ne kadar zormuş çorap giymek! Beceremedim. Becerememeyi de kendime yediremediğim için herşeyi fırlatıp, oturdum hüngür hüngür ağladım. Sonra "sen bunu bir şekilde yaparsın" dedim. Sorun ayaklarımın benden uzakta kalması yani ayaklarıma yetişemememdi. Kısacık boyumla ayaklarım benden ne kadar da uzaktaymış. Ağız tadıyla, kimseye hesap vermek zorunda kalmadan, ağlama faslını kesip, strateji tespitleri yaptım. Bir sürü şey denedim. Sonunda bir şekilde nasıl yaptığımı anlayamadan becerdim. Sonuç aşağı yukarı 1,5-2 saatlik bir uğraş sonunda kan ter içinde kalarak çoraplarımı giymeyi başardım. Beş dakikada zaferimin inanılmaz sarhoşluğu içinde ayaklarımı ve çoraplarımı seyrettim. O kadar mutlu oldum ki! Tek başıma ,desteksiz! 4-5 yaşlarında bir çocuk da bunu başarır fakat benim kadar mutlu olamaz:)
.jpg)
Gün içinde bu anı hatırlayıp inanılmaz gözlerle ayaklarıma bakıp, durdum. Bu benim zaferimdi! Bunu kendim ağız tadıyla hareket ederek başardım. Yalnız olmasaydım bu zaten sorun olmaz bir giydiren bulunurdu. Aynı tadı vermezdi ama....
Yaptıklarımın kazandırdığı güç, güven ve moralle tekrar denemek üzere anı dondurdum.. Kendi kendimi değerlendirmiş oldum. Sonuç olarak anladım ki; Kendimle olmak zor da olsa bana ağız tadıyla hareket etme imkanı veriyor. Başardığım her ufacık iş beni fazlasıyla mutlu ediyor.
Şimdi bu moralle sıra ikinci adımda kendi başıma iki günlük bir seyahat planlamak istiyorum. OLUR MU DERSİNİZ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder