"Artık sabahları biraz daha geç uyanıyorum. Yine erken ama hiç olmazsa gün aydınlanmış oluyor. Bu aralar hava güzel. Biz de yardımcımla havanın güzelliğinden istifade etmek için dışarı çıkmaya karar verdik. Evimize yakın olan parka giderek biraz yürüyüş yaptık. O kadar çabuk ve çok yoruluyorum ki, kendim de inanamıyorum, şaşırıyorum. Bundan 3-4 yıl önce bir saat yürüyordum. Hem de her gün. Şimdi bir turu zor tamamladım. Ayaklarımı yerden zor kaldırıyorum. Attığım adımlar sarsak sarsak (-mış) gibi geliyor. Yürürken denge sorunum var(-mış) gibi hissediyorum. Aldığım hava ciğerlerime gitmiyor(-muş), aldığım hava bana yetmiyor(-muş) gibi geliyor.Yürürken sanki kalbimin üstüne bir ağırlık biniyor. Elimin titremesi artıyor. Velhasılı kendimi çok kötü hissediyorum. Banklardan birine oturarak parka bir göz attım. Parkımız güzeldir. Bakımlıdır. Parkın içindeki birkaç ağaç park yapılmadan öncede buradaydı. Bulundukları arazi park olunca onlar da parka dahil oldular. Mimoza ağacı da onlardan biri. Mimozayı çok severim. Onun rengi kokusu bana bir başka güzel gelir. Banktan kalktım parktaki ağaçlara bakarak bir tur daha attık ve çıktık.
Öbür parka geçerek yavaş yavaş yürümeye devam ettik. Çuha çiçeklerine baktım. Ağaçlara baktım. Sanki tabiat uyanmak için hazır bekliyor. Sonuç olarak ikinci girdiğimiz parktaki çay bahçesine oturduk. Kahvelerimizi içtik. Biraz vakit geçirip eve döndük. Böylece ben de kış ortası yaşadığımız yalancı bahar havasının tadını çıkarmış oldum."
Havalar 3-5 gün sıcak geçince tabiat uyandı. Kısa süren sıcak havayı bahar sandı. Oysa ki ardından tekrar hava soğuyunca açan tomurcuklar belki de donacak. Nedendir bilmem bana tutulmayan sözleri yerine getirilmeyen vaatleri hatırlatır.
Bu kadar olayın içinde kara mizah da olsa güldürdüğü için bir de karikatür paylaşıyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder