Çocukluğumu hatırladığımda herşeyin ne kadar farklı olduğunu
düşünüyorum. Farklı derken neleri kastediyorum?
Evvelden hava temizdi. Meyvenin, sebzenin tadı ve kokusu vardı. Çamaşır makinesi yoktu belki ama çamaşır yıkanırken komşularla iki çift laf edilirdi. İnsanların birbirine söyleyecek lafı vardı. Şimdi insanlar birarada oturuyor ama cep telefonları ellerinde. Teknoloji refah demek olabilir ama insan insana değmez oldu.
Zaman değişiyor. Ben hayvanlar değişiyor gibi hissediyorum ama aslında değişen insanlar sanırım. Buraya da beni çok etkileyen bir haberden vardım. Bir dişi köpek çöplerin
içinden karnını doyuracak birşeyler ararken yeni doğmuş bir bebek
buluyor. Çöpe atılmış bebeği kendi yavrusu gibi nazikçe alıp hastane
kapısına kadar taşıyor. Kapıya bırakarak bebeğin hayatını kurtarıyor. Burada çocuğunu çöpe atan bir insan söz konusuyken bir köpeğin
hassasiyetine davranışına şaşırmamak elde değil. Öte yandan hayvanın ve esasında insanın doğasında olan bir koruma, annelik içgüdüsünden bahsediyoruz.
Anneleri ölen kedilere
süt annelik yapan köpek, köpekle oynayan serçe, zebra yavrusunu himayesine alan
kaplan gibi şefkat örnekleri görürken sanki insanlar katılaştı, duyarsızlaştı, acımasızlaştı.
Her gün o kadar çok iç karartıcı haber izliyoruz ve duyuyoruz ki iç açıcı bir şey kalmadı. Mutlu bir şey olunca, iyi bir haber alınca hemen arkasından acaba yine nerede kimin canı acıyacak diye düşünmekten alamıyorum kendimi. Artık bombalar yakına düşmeye başladı. Evvelden de bir sürü yerde savaşlar ve can kayıpları oluyordu. Elbet onlara üzülüyordum ama ülkemde olanlar gibi değilmiş... Tepkimden televizyonu açmıyorum. Haberleri izlemiyorum. Kaçış var mı? Tabi ki yok. Akşam saati geliyor ben dirensem de dünyadan bihaber mi kalacağız diyen eşim sarılıyor kumandaya. Haber dinlemediğim zamanlarda kendimi bir nebze de olsa daha huzurlu hissediyorum. Aynı zamanda da takip etmediğim suçlu. İki tarafı ...... değnek!
İnsanlar mutsuz, güvensiz, kimsenin kimseye hoşgörüsü yok
gergin. Bu durumdan kimsenin memnun olmadığı ortada. Ne yapalım?
Durdurun dünyayı, inecek var diyemeyiz değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder