Tekrarlamak kabul etmenin şartlanması, yönünü belirlemek, sınırlarını fark etmek gibi bir şey olarak geldiği için bunu yapıyorum sanırım. Ayrıca Bay P .’nin yarattığı boşlukları doldurmak için yeni şeyler keşfetmek, bulmak, yaratmak yapmak için gereken farkındalığı sağladığını düşünüyorum. Bu da ardından daralan çerçeveye sığabilmeyi sağlıyor.
Doğru bir örnekleme olur mu bilmiyorum ama bir sohbet esnasında kızımdan duyduğum bir şeyi anlatmak istiyorum. Köpeğini parka götürdüğü zaman iki köpeği olan biriyle karşılaşmış. Köpeklerden biri körmüş. Sağa sola çarpa çarpa koşuşturuyormuş. Kızım çok üzülmüş. Sahibi ise onun doğuştan kör olduğu için kendi şartlarına göre dünya kurduğunu böyle de mutlu olduğunu söylemiş. (Bu arada özürlü hayvanlara kucak açan sevgiyle analık babalık yapanları taktir
ettiğimi de belirtmek isterim.)
Gelmek istediğim nokta tam olarak da bu; şartlara göre kendine bir dünya kurmak.
Şartlarım: hareket etmek(yürümek,yüzmek: fiziksel aktivite), denemek, uğraşmak, hobi edinmek (zihinsel aktivite), hayatın götürdüklerinin yerine kendimi keşfederek bulduğum (Bay P.ile tanışmadan önce denemeyi bile düşünmediğim ama şimdi yapabildiğim) şeyleri koyarak mutlu olmayı bilmek. Sanıyorum ki, hayatta alternatifler ve seçenekler bitmiyor. Mutlu olabildiğim için hala yapabilecek bir şeyler bulduğum için şükür etmeyi de önemsiyorum.
Bunlar olumlu ve sonuç veren çabalar. Ben bunları kendi iyiliğim için yapıyorum, yapmalıyım ve yapmaya mecburum. Ben böyle baş ediyorum, baş etmeye çalışıyorum. Mutlaka herkesin zorlukları, çektikleri ve baş etme yolları birbirinden farklıdır. Benim yolum, tarzım bu. Benim yolumda tekrarlamak telkin etmek anlamına da geliyor. Zaman zaman bunları yapmasaydım ne
olurdu diye kendime soruyorum.
- Hastalığın çabuk ilerlemesine sebep olurdum.
- Hareketsizliğe, tekerlekli sandalyeye hatta yatağa mahkum edebilirdi.
- Kendimden vazgeçmiş olmak da beni tüketirdi.
Ben tercihimi, hayatımı güzel ve kaliteli yaşama yolunda yaptım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder