Küresel ısınma iklim değişiklikleri yaratarak beni çıkmaza sokuyor. Artan sıcaklar dışarı çıkmamamı sağlarken birden soğuyan havalar da kalın giyinmemi gerektiriyor. O zaman da ayrı bir zorluk söz konusu oluyor. İkisinde de yürüme ve hareket etme sıkıntısı var.
Tuhaf bir dönemde yaşıyoruz.
Baharlar kayboldu. Sanki sadece yaz ve kış var. Değişim o kadar kısa zamanda oluyor ki; ben şahsen yazlık mı kışlık mı giyineyim bilemiyorum. Beklenmedik anda başlayan, sele dönüşen yağmurlarda şemsiyesiz çıkılmıyor. Kendimi zor taşırken fazladan şemsiye taşımak da bir başka mesele… Ayrıca şemsiye bir elimde olursa, çantam öbür elimde olmalı. Hepsini bir elimde taşımak beni aşıyor. Bayanların çoğunda olduğu gibi benim çantam da her zaman dolu ve ağır. Bana terapistimin önerisi yürürken hep bir elimin boş olması (olası bir düşmede kendimi koruyabilmem için).
Ayrıca beklenmedik şekilde sabah bahar, öğlen yaz, akşamüstü başlayan rüzgarla kış oluyor. Bu gibi mevsim geçişli olan günlerde bu ani değişikliklere uyum sağlayamadığım için psikolojim de olumsuz etkileniyor.
İnsan olarak eserimiz sandığımız oysa ki bize hediye edilen dünyayı ne hale getirdik. Açıkçası dünyayı hasta ediyoruz. Hastaya iyi bakıp, iyileştirmek yerine "azıcık ateşi çıkmış, birşey olmaz" diyerek ateşi körüklemeye devam ediyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder