13 Kasım 2015 Cuma

Önce anla!

Kendimi yetersiz, gereksiz bomboş; teneke gibi tın tın hissediyorum. Yapmak için emek  verdiğim hayallerimle süsleyerek mutlu olduğum moral kazandığım şeyler ironik  bir gaga darbesiyle dağılmış gibi oldu. Dibe  vurdum. Canım yanıyor. Hiç toparlanamıyacağım gibi geliyor. Bu bana çok zor geldi. Burada paylaşmak  istediğim şey neden bu kadar incindiğim.

Ben eleştiriye açık insanım. Derdim sözde tavsiyelerle, eleştirilerle değil. Amacımın anlaşılmaması ve hafife alınması. Kıskançlık tezahürünün ironik bir şekilde ifadesi.  Benim yaşadığım çöküntünün sebebi olan kişi durumu şaşkınlıkla farkederek gönlümü almaya çalıştı. Eski ben olsaydım (hastalanmadan önceki) belki güler geçerdim.belki üstünde durmaz bu kadar yara almazdım. Şimdi dayanamıyorum. Bu kırılganlığım, kızgınlığım anlaşılamıyor, yadırganıyor. Hiçbir şeyden geri kalmıyorum. Masaya oturabiliyorum, yürüyeyebiliyorum, dışarı yalnız çıkabiliyorum, yutma zorluğum yok   yavaş da olsa rutin hayatımı sürdürüyorum. En önemlisi yatmıyorum.

Maalesef bazı insanlar yatmayan kişinin hastalığını yeterince ciddiye almıyor. Oysa Parkinson ciddiye alınması gereken zor bir hastalık. Ama yatmak bana göre tedaviyi terketmekle eş değer.

Yatma! Yapacak yapabilecek bir şeyler bul!

Daldığım düşünceler beni geçmiş günlere götürdü. O zamanlar aldığım kararları hatırladım  
1) Kendimle mücadele
2) Sağlıklı görünmek adına güç harcamam
3) Sosyal hayata uyum sağlama mücadelesi

Bu kararlarımın doğruluğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Fakat bu kadar çaba gösterirken en ufak sataşmayı dahi taşıyamıyorum. Sinek kanadı ağır geliyor. İstihab haddindeyim. Sataşmayın.. Moralim bozuluyor. Öfke  patlamaları yaşıyorum; gücüm kalmıyor.

Rahmetli Vivaldi geçirdiğim zor zamanlarda "Four Season'la'' bana güç ve moral vermiştir. Bugün de sıcak kahve içerken dinlediğim müziğin nağmeleri beni aldı götürdü. Derin düşüncelere daldım.. Sonunda kendime verdiğim sözün  doğru yol olduğunu yaşayarak gördüğüm için aynı yola devam etmeye karar verdim.

Emek verdiğim, zaman harcadığım ve inandığım şeylerin anlaşılmadan, alaycı bir şekilde eleştirilmesi beni çileden çıkardı. Hasta yakınlarına tavsiyem verdiğimiz mücadeleyi veya yaptığımız işi tam anlamadan eleştirmeyin. 
Köstek değil, destek olun!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder