Burada mevsimsel olan güneşten yada torunum Güneş'ten bahsetmiyorum. Huzurlu ve mutlu olduğum zamanlar içimde oluşan ışığın ve sıcaklığın yarattığı güneşten bahsetmek istiyorum. Benim yarattığım benim için gerekli olan bu güneşe gerçekten ihtiyacım var.
Zaman zaman, ki bu zamanlar bayağı sıklaştı, bazen ben bile kendimi tanıyamıyorum. Karışık ruh halleri yansıtan portreler altında kayboluyorum. Şu sıralar aşırı hassas ve kırılganım. Sanki kırılmak ve incinmek için aranıyorum. Bilirsiniz arayan bulur. Allah'tan kendimede etrafıma da Polyannacılığım kuvvetli de atlatıyorum. Yani şimdilik fren yapabiliyorum. Şu sıralar gerçekten
bunalıyorum. Yardımcım gideli daha 11 gün oldu. İzninin yarısı bile değil!!!
Eşim elinden geldiği kadar yardımcı oluyor. Yakınlarımızın iyi niyetleri diye bir yazımda bahsettiğim şeyler hala gündemimde. Örneğin, eşim ya benim hastalığımın ne olduğunu anlamış değil yada bal gibi farkında ama kondurmak, inanmak istemiyor. Biraz zorlama biraz gayretle keklik gibi sekeceğimi açılacağımı düşünüyor. Beni gayretlendirmek için zorluyor ısrar ediyor. Ona göre Hareketlerimin donuklaşması ve zorlaşmasının sebebi hamlamış olmam. Onunla birlikte yaptığımız sporu da tembellikten atlatmaya çalıştığımı düşünüyor. Halbuki iş öyle değil! Ben de EN AZ onun kadar istiyorum eskiden olduğu gibi hızlı ve hareketli olmayı!
Ben istiyorum ki, bırakın beni. Ben kendi güneşimi yaratabilirim. Boşa harcayacak enerjim ve vaktim yok! Kendim hareketsizliğimin farkındayım. Huzura, ferahlığa, sakinliğe ihtiyacım var. Ben olmaya ihtiyacım var. Kendime göre program yapmaya ve yaşamaya ihtiyacım var. Birine uyma gayretine değil, bana uyum sağlanmasına ihtiyacım var!
Mesela haftada en az üç defa minik torunumu bir defa da büyük torunumu görmek isterim. İsterim diyorum çünkü biri çok ufak ve ona uyum sağlanması gerekiyor, öbürü de büyüdü kendi programı ve yoğunlukları var. Hep söylüyorum karşılıklı saygı çok önemli. İstediğim zaman bana uyularak yürümeyi, istediğim zaman çalışmayı, mecbur olmamayı istiyorum. Kendimi sıkışmış, ezik, sıkılmış hissetmemeye ihtiyacım var. Bu dönemde elimde kalanlarla yapmak istediklerimi yapabildikçe içimdeki güneş beni ısıtıp, canlı tutabiliyor. Sıkıştırıldığım zaman güneşim sönüyor.
O yüzden tekrar söylüyorum: Birine uyma gayretine değil, bana uyum sağlanmasına ihtiyacım var!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder