22 Nisan 2016 Cuma

Ben kaçtım!

Şu günlerde eşimin arkadaş gurubunun hazırladığı  gemi seyahatinin hazırlıkları içinde olmamız gerekiyor. Tarihi çok önceden belli olan  bu seyahat için henüz hazır değilim. Eskiden olsa şimdi bavulumu kapatıyor olurdum. Sadece eşiminkiler kalırdı. Ama şimdiki ben bambaşka biri. Beş gün sonra yola çıkacağımız halde kuruntular beni yemeğe başladı bile.

Cenova’ya kadar uçak kullanacağım. Sonra koskoca gemiyi kullanacağım. Bunları geçsem bile  uğrayacağımız yerlerdeki yürüyüş ağırlıklı turlara uyum sağlayabilecek miyim? Onların hızında yürüyebilecek miyim? Yoksa bu seneden sonra yapılacak gezilere katılamayacağımı mı  düşüneceğim? Bavul hazırlama faslı da ayrı bir alem. Çok seyahat etmiş olmama rağmen bu konuda başarılı olduğumu söyleyemem. Genellikle fazla şey almış olurum.

Bavulumun demirbaşları arasında ilaçlarım, şemsiyem, yağmurluk, mayo, fotoğraf makinası, gözlüklerim(okuma-güneş), kitap, geziye dair notlar alabileceğim defter, kalem, rahat birkaç çift ayakkabı yer alır. Gerisi doldur-boşalt karar vereceğim şeyler…

Aslında en çok sevdiğim seyahat türü  gemi yolculuğudur. Denizi sevdiğim için denizde yolculuk  bir keyif, her sabah başka limanda uyanmak bir başka keyif. Oradan oraya  bavul taşımamaksa en büyük keyif. Bütün  bunlara rağmen  olumsuzluk rüzgarına kendimi kaptırabiliyorsam buna yorum yok diyorum.


Not: 2 Mayıs’a kadar tatilde olacağım için yazılarıma ara veriyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder